Radmory pomimo rzeczywiście lepszej kontroli jakości grały różnie głownie z powodu marnego stereodekodera UL1621.Konstruktorzy zdawali sobie sprawę ale rzeczywistośc bywala okrutna.Bardzo sie ciesze że mój oryginalnie mial dobry MC1309 ktory na Zachodzie stosowano do czasu MC1310 a ten już bvyałl i w naszych sprzętach.
Pozdrawiam Tomasz
PS udało sie ładnie przestroic choc 3 cewki odwiniete po 1 zwoju i trzeba było zestroic O dyskryminatora.Dźwiek i stereo b.dobre,a stan po ponad 30 latach pomimo pobytu na dzialce b.dobry.Miło posluchać i popatrzeć.Troche mnie wkurza mosiezna osłonka diody strreo niezbyt pasujaca do srebrnego frontu ale tak pozostanie jak w oryginale.

Dobry wieczór
Zdaję się, że to już koniec czekania. Z prawdziwą przyjemnością informuję, że film "Radmoryna", o którym tutaj dyskutowaliśmy objęty został honorowym patronatem Narodowego Muzeum Techniki w Warszawie i pod auspicjami tej szacownej instytucji odbędzie się jego premiera.
A zatem, serdecznie zapraszam na to wydarzenie, które odbędzie się 27 listopada, o godz. 18:00 w siedzibie Instytutu Historii Nauki PAN, przy ul. Nowy Świat 72 w Warszawie (Pałac Staszica) w sali nr A27. Wstęp wolny.
A wkrótce później premiera także na YT.

Dobry wieczór!
Premiera za nami Miejsce było godne i goście dostojni! Zapraszam do obejrzenia zdjęć.
Jest to właściwy moment, żeby podziękować tym wszystkim, bez których ten film by nie powstał.
Dziękuję więc moim bohaterom – twórcom Radmoryny – panom Grzegorzowi Strzelewiczowi, Maciejowi Sokólskiemu, Marianowi Prawdzikowi i Marianowi Szczęchowi.
Dziękuję panu Stanisławowi Penziołowi, właścicielowi naszego egzemplarza i panu Rafałowi Parzyszkowi, który poddał go renowacji.
Dziękuję zakładom Radmor i pani Małgorzacie Zeman za wszechstronną pomoc i gościnę.
Dziękuję Muzeum Narodowemu w Warszawie i paniom Annie Madze oraz Dominice Włodarskiej za udostępnienie ekspozycji.
Dziękuję panom Krzysztofowi Cugowskiemu, Romualdowi Lipce oraz Andrzejowi Sikorskiemu za udostępnienie utworu „Jest taki samotny dom”.
Dziękuję Narodowemu Muzeum Techniki w Warszawie, panu Dyrektorowi Mirosławowi Zientarzewskiemu, panom Zasławowi Adamaszkowi i Pawłowi Gogolewskiemu za patronat honorowy i organizację pokazu premierowego.
Dziękuję też swojej żonie, Bogusi za tolerancję
I zapraszam na YT, bo za chwilę tam premiera!
https://youtu.be/fSvw0HKn1TA

Bardzo dziękuję za ten film.Pokazał ile to samozaparcia i uporu trzeba było wtedy , aby posunąć się do przodu .Wielki szacunek dla tych ,którym się chciało.Chciało pomimo wszystko .

Kawał dobrej roboty... bardzo fajnie się to ogląda. Zostanie dla potomnych, ja również dziękuje za film.

Dobry wieczór
Pracuję właśnie nad materiałem o magnetofonach z których część przeznaczona była dla różnych służb w rodzaju milicji czy SB, a inna część np. dla radiowęzłów. Mam na myśli magnetofony MAK i MAK2, a później MP-223 i MP-224. Podobno były jeszcze MPR-215 i MPR-225, ale tego konstruktorzy z którymi rozmawiam nie potwierdzają. Małe, monofoniczne o bardzo ciekawej konstrukcji i historii. Jeśli ktoś ma któreś z tych urządzeń - będę wdzięczny za informację, ewentualne zdjęcia lub udostępnienie do nagrania.
Ponoć w ramach modelu MAK2 są istotne różnice w różnych okresach produkcji - chodzi o sposób połączenia wiązki z płytą główną.
Generalnie będę wdzięczny za każdą informację

Miałem MP-223 , ale niestety już nie mam do niego dostępu.Nadawały się , tylko do zapisu mowy.